Een kleine sensor op een vingernagel en artificiële intelligentie kunnen artsen helpen om de gezondheid en de progressie van ziekten te meten.
Grijpkracht is een waardevolle parameter voor heel wat gezondheidsaspecten: de evaluatie van de doeltreffendheid van geneesmiddelenbehandelingen bij patiënten met de ziekte van Parkinson, de cognitieve functies bij patiënten met schizofrenie, de cardiovasculaire gezondheid en ook de mortaliteit in de geriatrie.
IBM Research zoekt onder meer uit hoe artificiële intelligentie kan helpen om parameters en de progressie van ziekten te evalueren bij patiënten in hun eigen omgeving.
In een nieuwe studie die eind december gepubliceerd werd in Scientific Reports, gaan onderzoekers van IBM in op een nieuw prototype van een ‘vingernagelsensor’. De draadloze wearable tool meet continu hoe iemands vingernagel plooit en beweegt, wat indicaties zijn voor de grijpkracht.
Het hele project begon met een zoektocht naar het meten van de geneesmiddelenstatus van patiënten met de ziekte van Parkinson. Om goedkeuring te krijgen voor een nieuwe therapie moet die kwantificeerbaar zijn om het te kunnen vergelijken met de controlegroep. De meeste patiënten met de ziekte van Alzheimer zijn oudere patiënten met een broze en fragiele huid.
Een methode om de progressie van een ziekte te meten, is het aanbrengen van sensoren op de huid om de gezondheid van spieren en zenuwcellen te evalueren of bijvoorbeeld ook veranderingen in de activiteit van de zweetklieren die een weerspiegeling kunnen zijn van de emotionele toestand van een patiënt. Maar bij oudere patiënten kunnen huidsensoren vaak problemen veroorzaken, infecties inbegrepen.
Bij zulke patiënten zou een sensor op de vingernagel gebruikt kunnen worden. “Wij willen gebruik maken van AI en machine learning om waardevolle inzichten af te leiden van die gegevens”, aldus Stephen Heisig and Katsuyuki Sakuma van IBM Research.
