Vorig jaar won het Belgisch bedrijf Nanopixel de ontwerpwedstrijd van het Leuvense Health House voor het ontwikkelen van een VR applicatie over epilepsie. De VR applicatie is inmiddels een feit en werd eerder deze maand voorgesteld.
De nieuwe technologie is het resultaat van een unieke samenwerking tussen Nanopixel, Imec, Health House, KU Leuven-professor Wim Van Paeschen én Ozark Henry oftewel Piet Goddaer. “De kennis en ervaring van Van Paeschen hebben ervoor gezorgd dat Nanopixel een volledig waarheidsgetrouw, wetenschappelijk beeld heeft kunnen schetsen van een epilepsieaanval”, aldus Nanopixel.
Voor het eerst werd bij een Virtual Reality ervaring een extra dimensie toegevoegd: 3D ‘immersive sound’. Het in 3D componeren van geluid zorgt voor een nooit geziene luisterervaring die de VR ervaring nog sterker maakt. Piet Goddaer, AKA Ozark Henry, maakte daarvoor in zijn studio gebruik van de nieuwste technologie. Via stethoscopen en tientallen sensoren op het lichaam werden in 3D ook echte lichaamsgeluiden opgenomen om de boodschap te versterken.
Wat is het belang van de VR-visualisatie van een epilepsieaanval, zowel voor artsen als voor patiënten?
“Artsen in opleiding krijgen aan de hand van dit soort wetenschappelijk gevalideerde visualisaties een beter inzicht in de ziekte en in de impact van medische ingrepen. Ze helpen ook bij vaak moeilijke communicatie tussen arts en patiënt en visualisatie kan in de toekomst ook bijdragen tot onderzoek naar epilepsie”, zegt COO van Nanopixel Kevin Taelman die benadrukt dat de VR-toepassing in eerste instantie ontwikkeld werd om artsen in opleiding een ‘inleiding tot epilepsie en de behandeling ervan’ te geven.
“Patiënten -en hun naasten- kunnen dankzij de applicatie hun kennis over de ziekte én over de behandeling vergroten. Die kennis heeft op zijn beurt een positief psychologisch effect op patiënten met epilepsie en op hun perceptie van de ziekte.”
Wat kan VR-technologie nog meer doen voor artsen en dus ook voor patiënten?
“Voor artsen in opleiding kan de technologie helpen bij de kennis en het begrip van ziekten, maar ook bij virtuele operaties. Op therapeutisch vlak zijn er bijvoorbeeld toepassingen die ingeschakeld kunnen worden bij de behandeling van fobieën door geleidelijke confrontatie met triggers en bij de behandeling van kinderen met autisme door geleidelijke en kalmerende stimulatie en hulp bij sociale interacties. Daarnaast kan er ook een beroep gedaan worden op virtuele realiteit bij chirurgische ingrepen op afstand, bij patiënten met oogproblemen, bij patiënten die geïsoleerd of immobiel zijn om contact te hebben met naasten en familie of ook nog bij de revalidatie van patiënten met een hersenletsel, en ga zo maar door”, aldus Kevin Taelman.
